ونسان ون گوگ

ونسان ون گوگ از نقاشان و هنرمندان بزرگ جهان می باشد. او در طول زندگی اش آثار بسیاری از خود بجای گذاشته است که تاثیر فراوانی در شکل گیری سبک های هنری داشته است. در این مقالع مجموعه هنری سبحان تلاش نموده است تا شما را با گوشه ای از زندگی این هنرمند بزرگ آشنا سازد.

وینسنت ویلم فان خوف معروف به ونسان ون گوگ متولد 30 مارس سال 1853 میلادی در هلند می باشد. او در سبک پسا امپرسیونیسم فعالیت می نمود. از بزرگ ترین و تاثیر گذار ترین چهره های هنری اروپا و جهان می باشد. از او بیش از 2000 آثار هنری بجای مانده است که از این آثار تعداد 860 عدد نقاشی رنگ روغن می باشد که او در سال های پایانی زندگی اش تصویر کرده است. عمده این آثار شامل منظره و طبیعت بی جان، پرتره از افراد می باشد. رنگ آمیزی آن به صورت دراماتیک و با استفاده از رنگ های برجسته، این آثار را خلق نموده است.

ون گوگ در زمان فعالیت هنری اش آنچنان در زمینه تجارت موفق نبود. او سال های زیادی را به تحمل بیماری روانی و افسردگی به همراه فقر گذراند.

زندگی ونسان ون گوگ پیش از شروع کار های هنری و نقاشی

او تحصیل خود را در شهر مختلفی طی کرده بود و مدتی را نیز تحت تعلیم معلم خصوصی درس می خواند. ون گوگ اصول طراحی را در دوران دبیرستان آموخته بود و پس از آن طراحی و نقاشی را رها ننموده و بیسار شیفته این کار بود.  او در سن شانزده سالگی به کار در یک گالری فروش آثار هنری در لاهه پرداخت که بعد ها برادر کوچک او نیز در همان گالری مشغول به کار شد.

این گالری در سال 1873 ونسان را به لندن فرستاد او مدت دو سال را در آنجا سپری کرد و پس از آنجا به فرانسه و شهر پاریس منتقل شد. در این مدت او به یک دلال آثار هنری تبدیل شده بود و نقاشی و طراهی آثار هنری را رها نموده بود. در این حال هوا بود که با شکست عشقی مواجه شد و با دلی شکسته غرق در مذهب شد. او دیگر توان تحمل کار را نداشت و از دلالی و نادیده گرفتن ارزش کار های هنری خسته شده بود و در نهایت از این کار اخراج شد.

ون گوگ با از دست دادن این شغل به انگلیس بازگشت. مدتی را به عنوان معلم ذخیره مشغول کار بود اما این شغل برای او نتیجه و موفقیتی را در بر نداشت. با توجه به مسائل پیش آمده تصمیم گرفت به هلند نزد پدر و مادرش بازگردد و مانند پدر به عنوان یک کشیش زندگی اش را ادامه دهد. اما این شغل هم برای او مناسب نبود. در نهایت او تصمیم گرفت در رشته الهیات دانشگاه آمستردام به ادامه تحصیل بپردازد. در این مسیر خانواده او نیز هزینه های کلاس های او را برای ورود به این دانشگاه پرداخت نمودند. در این مسیر او نتوانست در دانشگه قبول شود و انگیزه خود را برای تحصیل از دست داد.

او پس از طی یک دوره سه ماهه آموزشی در بروکسل به عنوان یک مبلغ مذهبی به یکی از روستاهای جنوبی بلژیک که در نزدیکی آن یک معدن ذغال سنگ وجود داشت فرستاده شد. در مدت حضورش او ارتباط عمیقی با مردمان و کارگران معدن برقرار نموده بود و آنها را حمایت می کرد. باز هم ونسان نتوانست به آنجه که می خواست دستیابد و به نزد خانواده خود بازگشت. با توجه به سبک زندگی ون گوگ خانواده او بسیار ناراحت و نگران او بودند و با خود تصمیم گرفته بودند که بهتر است او را در یک آسایشگاه روانی بستری کنند.

شروع دوران هنری ونسان ون گوگ

ونسان مدتی را به تنهایی سپر کرد تا در عمق خود به جست و جو به آنچه درون خود وجود دارد دست یابد. در نهایت او به پیشنهاد برادرش تصمیم به طراحی و نقاشی گرفت. گرچه او از زمانی که به عنوان یک مبلغ مذهبی فعالیت داشت به منظور کمک به مردم قصد داشت رنج هایی که مردم تحمل می کنند را تصویر کند و نقاشی بکشد. این امر نیز بعد ها محقق شد و به یک امر ضروری در کار های او تبدیل شد.

تئو برادر ون گوگ چنین می گوید: ون گوگ در آثارش احساس خالص انسانی را تصویر می کرد گویی که او را برای این کار خلق نموده اند.

این دو برادر پیوند عمیقی با یک دیگر داشتند و تئو تا روزهای پایانی زندگی ون گوگ از نظر مالی و عاطفی از او حمایت می کرد و همراه او بود.

نه تنها ون گوگ بلکه هیچ شخص دیگری تصور نمی کرد که او چنین نبوغ و استعدادی در نقاشی و طراحی داشته باشد. شاید همه متصور بودند او مانند سایر فعالت ها و شغل هایی که داشت روزی از هنر دست بکشد. ونسان به سرعت از یک هنرمند تازه کار و مبتدی به یک هنرمند و استاد واقعی تبدیل شد. او در 27 سالگی به آموزش هنر به صورت جدی پرداخت گرچه پس از 9 ماه تحصیل در آکادمی هنری بروکسل از تحصیل دست کشید و به خانه پدری بازگشت و در آنجا به یادگیری نقاشی پرداخت. او با الهام از زندگی مردمان و دهقانان به طراحی می پرداخت و آثار زیبایی را نیز خلق می نمود. او در اواخر سال 1881 باز هم دچار شکست عشقی و عاطفی شد و بار دیگر به لاهه رفت و به ادامه طراحی و نقاشی خود در آنجا پرداخت.

در سال های 1884 و 1885 آثار بزرگی از این نقاش هلندی منتشر شد. او با الهام گرفتن از زندگی دهقانان این آثار را خلق نموده بود. شاهکار آثار او در این دوران تابلوی سیب زمینی خواران است که به زندگی صادقانه کارگران پرداخته و با استفاده از رنگ های تیره حس درونی آنان را به خوبی به بیننده منتقل می کند.

در سال 1886 ونسان به عنوان یک نقاش به پاریس رفت. او به مطالعه و شناخت انواع هنر های مدرن و سبک های امپرسیونیست و پسا امپرسیونیست پرداخت. همچنین او در پاریس با هنرمندان بزرگی چون ژرژ سورا و پل سینیاک ملاقات داشت و پس از آشنایی و تاثیر پذیری از آن ها در نهایت سبک خود را پیدا و در آن به فعالیت پرداخت.

پس از مدتی حضور در پاریس به شهر آرل در جنوب فرانسه نقل مکان نمود. او دیگر سبک خود را پیدا کرده بود و با شجاعت خاصی رنگ ها را باهم ترکیب می نمود و آثاری را با سبک خاص خود خلق می نمود. در اواخر سال 1888 با مشاهده اولین نشانه های بیماری، اشتیاق ون گوگ نسبت به زندگی کم رنگ شد. گرچه او در این دوران از زندگی اش آثار زیادی را منتشر کرده بود اما دیگر آن شور و اشتیاق قبل را نداشت و از نظر روحی و روانی شکسته بود.

ونسان به علت بیماری روانی که داشت روز به روز وضعیتش وخیم تر می شد و در در اثر یکی از حمله های روانی، او گوش سمت چپ خود را می برد. در رابطه با بریدن گوش او داستان های زیادی نقل شده است. گفته شده او پس از مشاجره با پل گوگن از نقاشان فرانسوی اقدام به این کار نموده اما حقیقت همچنان نامشخص است. او تابلویی نیز با عنوان مرد گوش بریده نقاشی نموده که بر گرفته از ماجرای خود می باشد.

او مدتی را در آسایشگاه روانی سنت رمی بستری بود و در این مدت آثار مشهوری چون شب پر ستاره، رنگین کمان، درختان سرو، اتاق خواب، مزرعه گندم و کلاغ ها را به قلم خود ترسیم نمود. ون گوگ در سال آخر زندگی خود، از بیمارستان خارج و در منزلی نزدیک دکتر روانشناس خود به نام پل گاشه سکونت گزید. او یک پرتره زیبا از دکتر پل گاشه کشیده است که به قیمت بسیار بالایی به فروش رسیده است.

در 29 جولای 1890 ون گوگ در سن 37 سالگی با شلیک دو گلوله به شکمش زخمی و او پس از طی دو روز بر اثر جراحت وارده از دنیا می رود. گرچه علت مرگ را خودکشی اعلام نموده اند اما گفته شده است او توسط دو نوجوان مست مورد اصابت گلوله قرار گرفته است، اما چون خود او مسئولیت را پذیرفته علت مرگ را خودکشی اعلام نموده اند.

آثار ونسان ون گوگ

تئو برادر ون گوگ پس از گذشت شش ماه از مرگ او در گذشت. همسر تئو آثار ونسان را که توسط تئو جمع آوری شده بود پس از بازگرداندن به هلند در نمایشگاهی به نمایش گذاشت. آثار او نزدیک به 2000 اثر است. نقاشی های معرف ون گوگ جزء با ارزش ترین و گران قیمت ترین آثار هنری و نقاشی جهان به شمار می روند. از مشهور ترین آثار او می توان به تابلو شب پرستاره، آفتاب گردان ها و پرتره هایی که از خودش می کشید اشاره نمود.