همه چیز درباره نقاشی به سبک منریسم (mannerism)

پیدایش سبک منریسم (mannerism)

منریسم یا همان “سبک منحصر به فرد” در هنر و معماری، بیشتر در دهه‌ی ۱۹۲۰ میلادی در فرانسه شکل گرفت. این سبک که ریشه‌هایی در جنبش‌های هنری قبلی داشته است، توسط آندره لوچز-گوریک و نادیر ابید ابتکار شد. آنها به دنبال ایجاد یک جنبش هنری بودند که به‌خوبی با تغییرات اجتماعی و فرهنگی زمان خود هماهنگ باشد.

منریسم به عنوان پاسخی برای روحیه‌ی ترسناک و تلخ زمان بعد از جنگ جهانی اول و به‌عنوان اعتراضی علیه عقاید سنتی در هنر و جامعه، ظاهر شد. طرح‌ها و آثار منریست‌ها به‌طور کلی به شکل غیر واقع‌بینی و پوچی شهودی مشهور بودند. آنها سعی کردند احساسات و روحیات خود را از طریق خلق اثرهای هنری بیان کنند.

منریسم در نقاشی، مجسمه‌سازی، معماری، ادبیات و سینما تأثیرگذار بود. هدف اصلی منریست‌ها ایجاد یک جهان تخیلی و ناخالص بود که با عقاید و قوانین سنتی شکل نگیرد. آنها از طریق ترکیب و تحریک عناصر مختلف هنری، صورت‌ها و شکل‌های جدیدی را خلق می‌کردند.

سبک منریسم در دهه‌های بعد به تکامل پیدا کرد و شاخصه‌های مختلفی به خود گرفت. از جمله شاخصه‌هایی که در منحصر به فرد بودن منریسم تأثیرگذار بود، می‌توان به استفاده از خطوط منحنی و غیر طبیعی، رنگ‌های قوی و تضادهای بین آنها، نسبت‌های غیرمعمول و ترکیب جنبش و حرکت در طراحی اشاره کرد.

منریسم به‌طور کلی بر روی سبک‌ها و جنبش‌های هنری بعدی نیز تأثیرگذار بوده است و بسیاری از هنرمندان بعد از آن از الهام منریسم در آثار خود بهره گرفتند.

نمونه هایی از نقاشی به سبک منریسم (mannerism)

کلیت سبک منریسم (mannerism)

نقاشی سبک منریسم یک جریان هنری است که در قرن نوزدهم در فرانسه شکل گرفت. این سبک هنری بر تأثیر مدرنیته و علوم نقش‌های رنگ، نور و حجم تاکید دارد و به خصوص در زمینهٔ نقاشی استفاده می‌شود. سبک منریسم بیشتر با آثار هنرمندانی مانند کلود مونه، پل سزان، آدولف ویلت و هنرمندانی از جمله وان گوگ و ونسان ون گوگ مشهور شده است.

در سبک منریسم، تمرکز بر بیان احساسات و اندیشه‌ها به صورت غیر واضح و غمگین است. این سبک با استفاده از رنگ‌های سرد و تاریک، نورپردازی مبهم و شکل‌های آبستره تلاش می‌کند تا جذابیت و احساس عمیقی را برای تماشاگر ایجاد کند.

قطعاً در نقاشی سبک منریسم، المان‌هایی مانند طبیعت، مناظر شهری، پرتره و صحنه‌های روزمره مورد توجه قرار می‌گیرند. اما نکته مهم در این سبک هنری این است که نقاشان علاوه بر تصویرسازی واقعیت، به بیان احساسات خود در مورد موضوعات مختلف نیز تمرکز دارند.

سبک منریسم یکی از جریان‌های مهم در هنر است که تأثیر بزرگی بر جریان‌های بعدی هنری داشته است و هنرمندان بسیاری از طریق این سبک نقاشی، بیانگر اندیشه‌ها و احساسات خود شده‌اند.

محبوب ترین نقاشان سبک منریسم

سبک منریسم در طول تاریخ خود، هنرمندان بسیاری را به خود جذب کرده است. اینجا چند نمونه از محبوب‌ترین نقاشان سبک منریسم را معرفی می‌کنم:

1. مونه (Claude Monet): مونه یکی از بزرگترین نقاشان سبک منریسم است و با آثارش در سری علالی‌ها (Water Lilies) و نقاشی‌های منظره شهر پاریس شهرت جهانی پیدا کرد.

2.پل سزان (Paul Cézanne): سزان به عنوان پیشروی دیگر در جریان منریسم شناخته می‌شود. او با استفاده از رنگ‌ها و شکل‌های هندسی، صحنه‌های منظره و پرتره‌هایی با اثرات نورپردازی واضح خلق کرد.

3.آدولف ویلت (Adolphe-William Bouguereau): ویلت یکی از نقاشان برجسته سبک منریسم در زمینهٔ نقاشی تاریخی و پرتره بود. آثار ویلت شامل تصویرسازی دقیق و زیبایی‌شناسانهٔ صحنه‌های افسانه‌ای و مذهبی است.

4.پییر-اگوست رنوار (Pierre-Auguste Renoir): رنوار با رنگارنگی و لطافت در نقاشی‌های خود، بیشتر به موضوعات پرتره، صحنه‌های جشنی و مناظر طبیعی تمرکز کرد.

5. هنری ماتیس (Henri Matisse): ماتیس یکی از هنرمندان برجستهٔ قرن بیستم است که سبک منریسم را با تأثیر از فرهنگ‌ها و هنرهای مختلف جهانی توسعه داد. آثار ماتیس شامل نقاشی‌های رنگارنگ و طرح‌های هنری منحصربه‌فرد است.